Paano bigkasin ang mga salitang Aleman

Ang sistemang ponema ng wikang Aleman ay may malaking bilang ng mga panuntunan sa pagbigkas. Ang isang tao na may isang malaking leksikal na batayan, matalino sa gramatika, ay magiging hindi marunong magbasa, hindi papansin ang mga batas ng ponema ng wikang Aleman.

Manwal ng pagtuturo

1

Upang mabigkas nang tama ang mga salitang Aleman, maingat na pag-aralan ang mga pangunahing batas ng phonetic ng wikang ito. Sa partikular na kahirapan sa pagbabasa at pagbigkas ay ang mga tunog na kumbinasyon na nabuo ng mga patinig. Sa mga salita kung saan nakatayo ang dalawang "a" na tunog, halimbawa, "Saat", "Waage", ang tunog na "a" ay binibigkas nang matagal.

2

Kung ang patinig ay nasa simula ng isang salita, tulad ng "isang" "und" "Ende", ipahayag ito nang malinaw nang walang kaakit-akit. Sa akademikong ponograpiyang Aleman, ang batas ng pagbigkas na ito ay tinatawag na Knaklaud (mahirap na pag-atake).

3

Sa mga salita kung saan may tunog na kombinasyon ng "ie" - "dienen", "Lied", "tief", ang tunog na "e" ay hindi binabasa, ngunit ang mahahabang "i" ay binibigkas. Ang tunog na "i" ay binibigkas nang mahabang panahon sa mga kumbinasyon ng "ih" (ihm, ihn) at "ieh" (Vieh, ziehen). Kung ang tunog na "i" ay nasa pagitan ng dalawang consonants (mit, bitte, Wind), kung gayon ito ay binibigkas ng madaling sabi, nang hindi nararapat na longitude.

4

Ang tunog na "e" ay binabasa bilang [ouch] sa mga sumusunod na kumbinasyon: - eu (neu, heute, Freund); - au (lauten, Gebaude); - oi / oy (Broiler, Boy).

5

Ang tunog na "e" ay binabasa bilang [ay] sa mga sumusunod na kaso: - ei (Seite, deide); - eih (leihen verzeihen); - ai (Mai Saite); - ay (Bayern).

6

Sa partikular na tala ay ang mga tunog ng isang (a-umlaut), u (y-umlaut), o (o-umlaut). Ang mga tunog na patinig na ito ay walang mga analogue sa wikang Ruso, at dapat ituro sa kanila ng isang espesyalista ang tamang pagbigkas.

7

Ang mga konsonante sa wikang Aleman ay bumubuo rin ng iba't ibang mga kumbinasyon, ang wastong pagbabasa kung saan imposible nang walang kaalaman sa mga patakaran ng ponema.

8

Ang pinakamahirap para sa pagkilala at tamang paggana sa pagsasalita ay ang tunog [w], na nabuo sa pamamagitan ng pagbuo ng mga komplikadong kumbinasyon ng tunog. Ang tunog [w] sa Aleman ay binibigkas sa mga sumusunod na kaso: - sch (schade, Schule) - ch sa simula ng salita (Chef, kaakit-akit) - s + p, t (Spiele, Stunde)

9

Kung ang parehong katinig ay paulit-ulit na dalawang beses (Puppe, Wetter), kung gayon ang parehong mga consonan ay binibigkas nang malinaw, articulate.

10

Ang isa pang mahalagang tuntunin ng ponetiko ng wikang Aleman ay nagsasaad na ang hindi tinig na mga patinig ay hindi napapailalim sa pagbawas. Ito ay ang kabiguan na sumunod sa pamantayang ito sa pagbigkas na agad na nagbibigay ng mga nagsasalita ng Russian at mga turista sa ibang bansa.