Sulit ba itong tumanggi sa paaralan

Sa panahon ng pag-aaral, isang kolektibong pagkatao ang nabuo sa bata, na ipinapakita sa ugnayan ng mag-aaral at ng mga taong nakapaligid sa kanya. Ang isang mahalagang papel sa prosesong ito ay ginampanan ng napiling modelo ng pag-uugali, na kung minsan ay maaaring maging medyo sira-sira.

Isa sa mga tampok ng psyche ng mga bata ay ang pagnanais na tutulan ang kanilang sarili sa kanilang mga kapantay, na umaakit ng higit at higit na pansin ng lipunan. Minsan para dito pinipili ng bata ang isang napaka-pamantayang modelo ng pag-uugali, na hangganan sa sociopathy. Ang kababalaghan na ito ay medyo pangkaraniwan at lubos na nauunawaan, ngunit nagtatago ng maraming mga problema na nangangailangan ng ipinag-uutos na paglutas. Sa isang banda, ang pagnanais na tumayo bilang masungit na pag-uugali ay maaaring ituring na normal, ngunit ang pagnanais na lumampas sa mga pamantayan sa moral at panlipunan ay dapat iwasan sa lahat ng paraan.

Pag-uugali ng komunikasyon sa mga kapantay

Sa bilog ng mga kaibigan, ang mag-aaral ay may ganap at ligal na karapatan na tumayo, na binibigyang diin ang kanyang sariling pagkatao. Kadalasan, ang pangunahing kadahilanan sa pagmamaneho sa pagtukoy ng kurso na sinusundan ng isang kabataang lalaki o babae sa pagtukoy ng kanyang sarili bilang isang tao, na mas mahalaga kaysa sa iba pa, ay ang fashion at ang mga kaukulang uso nito. Ang kabalintunaan dito ay ang hangarin ng bata na ipakita ang sariling katangian habang kumikilos sa isang ganap na kabaligtaran ng vector - ang pagkakaroon ng mga katangian na nagpapahiwatig na kabilang sa isang kultura na tinukoy ng parehong uri ng nakararami. Sa halip na sundin ang direksyon ng pag-unlad sa tapat ng karamihan, na talagang ginagawang natatangi ang bata, hinahangad niyang tumalon sa itaas ng kanyang ulo sa pangkalahatang masa ng kanyang sariling uri. Ang isang halimbawa nito ay ang naka-istilong damit, isang paraan ng komunikasyon, ginamit na mga turnovers sa pagsasalita at pag-akit sa mga bagay ng sining na katangian ng karamihan sa mga bata. Hindi palaging maganda kapag ang isang paghabol para sa isang mabuting ipinanganak sa ulo ng bata, hindi suportado ng materyal na sitwasyon ng mga magulang, o, halimbawa, sa kanilang sariling mga kakayahan. Sa halip na pumili ng isa pa, mas angkop na landas ng pag-unlad, ang mag-aaral ay nagsisimula na kumilos nang masyadong masuway, kung minsan ay hindi sapat, na hindi na mabibigyang pansin.

Pakikipag-ugnayan sa mga guro

Ang agwat sa pagitan ng mga henerasyon ng mga guro at mag-aaral ay napakalaki, na kung saan ay ipinahayag sa salungatan ng mga pananaw, mga prinsipyo sa moral at pamantayan ng pag-uugali sa lipunan. Sa batayan na ito, madalas na lumitaw ang isang salungatan na tumutukoy sa guro sa mga mata ng bata bilang isang nakakainis na interlocutor na walang tunay na kapangyarihan sa kanya. Sa isang banda, dapat maunawaan ng bata na totoo ito, ngunit hindi kinakailangan na tumawid sa linya ng paggalang. Walang sinumang pumipilit sa isang tao na tanggapin ang punto ng pananaw na idinidikta ng guro, ngunit makinig at subukang maunawaan ang kakanyahan ng problema para sa isang maturing at interesadong tao ay hindi lamang madali, ngunit din kapaki-pakinabang.