Ang Teorya ng Tatlong Kalmado

Ang doktrina o pag-uuri ng mga estilo ng pampanitikan ("kalmado") ay isang sistema na binuo ni Mikhail Vasilievich Lomonosov noong ika-18 siglo. Sa mga araw ng mahusay na siyentipiko at manunulat ng Rusya, ang turong ito ang una sa kasaysayan ng kritikang pampanitikan ng Russia.

Ang isang maliit na talambuhay ng tagatala ng teorya ng tatlong kalmado

Si Mikhail Vasilievich ay ipinanganak noong 1711 sa nayon ng Denisovka, at sa halos 55 taon ng kanyang buhay at trabaho siya ay nabanggit sa kulturang Russian bilang isa sa pinakaunang mga siyentipiko na Ruso na may interes sa maraming mga agham na larangan.

Bilang karagdagan sa panitikan, si Lomonosov ay nabighani sa mga likas na eksperimento, kimika, pisika, kasaysayan, heograpiya at astronomiya. Sa pamamagitan ng paraan, kakaunti ang mga tao na nakakaalam na ito ay si Mikhail Vasilyevich na siyang nadiskubre ng pagkakaroon ng kapaligiran ng planeta na Venus. Bilang karagdagan sa pagkilala sa kanyang sariling bansa, kung gayon ang dating Imperyong Ruso, at pagtatalaga ng ranggo ng tagapayo ng estado, propesor ng kimika at buong miyembro ng St Petersburg Imperial Academy of Sciences, si Lomonosov ay isang honorary member din ng Royal Swedish Academy of Sciences.

Bilang karagdagan sa teorya ng tatlong estilo ng Lomonosov, na nai-publish sa kanyang buhay sa Grammar ng Russia, sikat si Mikhail Vasilievich para sa mga tulad na gawaing makataong bilang Ang Maikling Gabay sa Retorika at Retorika, pati na rin ang pagsasama-sama ng mga patakaran ng tula ng Russia.