Bakit kailangan ang mga bantas

Ang tuldok ay isang sistema ng mga marka ng bantas at mga panuntunan kung saan inilalagay ang mga ito sa liham. Ang mga marka ng tuldok ay nagpapahiwatig ng semantikong pagkakumpleto ng isang pangungusap, dibisyon nito, paghinto, intonational na tampok ng pagsasalita.

Kung ang intonation ay nagpapahayag ng kahulugan ng isang pahayag nang pasalita, pagkatapos ay ang mga bantas na marka ay nakasulat. Halimbawa, ang isang tuldok ay nagpapahayag ng pagkakumpleto ng isang pangungusap, at ang isang ellipsis ay kumakatawan sa isang pag-pause o hindi natapos na pag-iisip. Ang mga marka ng tanong at bulalas ay ginagamit upang maipahayag ang intonasyon, depende sa layunin ng pahayag. Ang isang marka ng tanong sa pagtatapos ng isang pangungusap ay nagpapahiwatig ng isang katanungan, ang isang punto ng bulalas ay nagpapahiwatig ng isang mas malawak na hanay ng mga damdamin (pagkakasunud-sunod, paghanga, sorpresa, galak, pagsusumamo, atbp.)

Ang komma ay nagsisilbing isang naghihiwalay ng maraming mga pangungusap sa tambalan, ginagamit ito kapag naglista ng mga miyembro ng homogenous, binubukod nito ang iba't ibang mga liko ng pagsasalita, pambungad na mga salita at pangungusap, apela, interjections, paninindigan, negatibo at interogatibong mga salita. Ang isang dash highlight o naghihiwalay sa mga pangungusap mula sa bawat isa, at ginagamit din bilang isang bundle. Depende sa semantiko load ng pangungusap, ang mga bantas na marka sa ito ay maaaring "palitan" ang bawat isa. Halimbawa, "gumising ng maaga - gumawa ng agahan" (ipinapahiwatig ang mga relasyon sa sanhi). O "gumising ng maaga, gumawa ng agahan" (ang isang pagkilos ay darating pagkatapos ng isa pa). Minsan ang mga koma ay inilalagay sa pagitan ng mga kahulugan na nauna sa isang tinukoy na salita upang maipakita ang kanilang homogeneity. Halimbawa, "isang malakas, lumiligid na dagundong ay nagmula sa kagubatan."

Ang isang semicolon ay nag-uugnay sa dalawa o mas karaniwang mga pangungusap bilang bahagi ng isang tambalan. Kasabay nito, ang pangungusap, kung saan ang paghahati sa maliit na semantiko ay nangyayari sa tulong ng isang semicolon, ay may pangwakas na kahulugan sa pagtatapos. Halimbawa, "Pagkatapos ng Timog Africa, ito ay simpleng nakamamanghang, ang paraan ng pagsasalita ay mabilis; ang mga iniisip ay tungkol sa katulad ni Holly noong kanyang kabataan, pinutol lamang ng mga kotse at tawag sa telepono." (J. Galsworthy)

Ang colon ay tumutulong upang paghiwalayin ang pangunahing pangungusap mula sa kasunod na listahan o paglilinaw ng pangunahing pangungusap. Halimbawa, "Kumuha ng hindi bababa sa welga na ito: kami ay walang kapangyarihan dito." (J. Galsworthy) o "Ng tag-araw na ito ay binisita namin ang maraming mga lungsod: Togliatti, Astrakhan, Chelyabinsk." Bilang karagdagan, ipinakilala ng liham ang titik sa direktang pagsasalita, na nahihiwalay sa mga salita ng may-akda na may mga panipi at kuwit. Ginagamit din ang mga marka ng pagbubuklod sa loob ng direktang pagsasalita. Pinagpapala nila ang cue sa intonasyon ng nagsasalita.