Paano naiiba ang komunismo sa sosyalismo

Napakaayos ng mundo na laging pinapangarap ng mga tao ang hustisya sa lipunan. Ang ideyang ito ay matatag na nakaugat sa mga ideolohiya ng komunismo at sosyalismo. Sa simula ng huling siglo, sa panahon ng Great Revolutionistist, ang dalawang konsepto ay magkakaugnay. Sila ay nakita bilang magkasingkahulugan.

Sosyalismo

Ang ideolohiya ng sosyalismo ay batay sa ideya ng unibersal na pagkakapantay-pantay at hustisya sa lipunan. Ito ay pinaniniwalaan na ang lahat ng paraan ng paggawa ay dapat na kabilang sa mga nagtatrabaho para sa kanila, at hindi sa mga nagmamay-ari nila. Ang mga tagapagtatag ng teoryang ito ay sina Karl Marx, Pierre Lou, Charles Fourier at iba pang mga siyentipiko.

Maraming mga manunulat sa kanilang mga gawa ang nagpapatunay na may kumpiyansa na ang sosyalismo ay isang tunay na kababalaghan na nagsimula nang matupad. Ang pangunahing batayang panlipunan kung saan umaasa ang mga sosyalista ay ang mga manggagawa at magsasaka. Sa lahat ng oras, na nagsisimula sa Rebolusyong Pranses ng 1789, tumayo ang mga manggagawa para sa kanilang mga karapatan - pinapaikli ang araw ng pagtatrabaho, disenteng kondisyon ng pagtatrabaho, pagtaas ng sahod, libreng edukasyon at serbisyong medikal, atbp. Mga manggagawa at magsasaka - ito ang lipunan, i.e. lipunan.

Komunismo

Ang komunismo ay itinuturing na pinakamataas na yugto ng lipunan ng tao, kung saan ang lahat ng mga tao ay magiging pantay sa kanilang sarili, walang magiging mahirap o mayaman. Ang ideyang ito ay suportado ng English humanist at thinker na si Thomas More sa kanyang nobelang Utopia. Pinatunayan niya ang ideya na kinakailangan upang radikal na sirain hindi lamang ang pagkakaiba sa klase sa pagitan ng mga tao, kundi pati na rin ang mga klase sa lipunan sa kanilang sarili. Ang mga iniisip tulad ng Karl Marx at Friedrich Engels ay sumusuporta sa teoryang ito. Ang mga mahuhusay na tagasuporta ng ideolohiyang ito ay sina Lenin at Stalin. Nagtalo sila na sa ilalim ng komunismo hindi lamang ang paraan ng paggawa, kundi maging ang mga produktong ginawa sa kanila ay magiging pangkaraniwan. Ang lahat ng mga produkto ay bubuo sa nasyonalisasyong kagamitan at magkakahiwalay na mahahati sa lahat ng mga miyembro ng lipunan. Iyon ay, kailangan mong kunin ang lahat mula sa mayayaman at ipamahagi ito sa mahihirap.

Upang makamit ang lubos na kaligayahan sa mundo, ang mga teorista ay nagtalo, kinakailangan ang isang rebolusyon sa mundo na maaaring sirain ang hindi pagkakapantay-pantay sa klase. Sa katunayan, ang "komunismo" ay isang hinango ng "kumunidad", i.e. lahat sa karaniwan. Sa ilalim ng komunismo, ang mga relasyon sa merkado ay tinanggihan bilang isang pagpapakita ng kapitalismo. Ito ay sumusunod mula dito na kung walang klase ng lipunan, kung gayon walang magiging estado bilang isang patakaran ng pamahalaan para sa pamamahala ng lipunang ito.