Ano ang modernismo?

Ang modernismo (mula sa French moderne - moderno) ay isang pangkalahatang tinanggap na term para sa sining sa pagtatapos ng ika-19 - ang unang kalahati ng ika-20 siglo. Ito ay inilalapat sa mga paaralan na naiiba sa kanilang ideolohikal na paghahanap, pagsasama-sama ng mga hindi makatotohanang mga uso sa sining at panitikan sa isang direksyon. Ang hindi pangkaraniwang bagay na ito ay lumitaw sa simula ng siglo at naging laganap sa Europa at sa Russia.

Manwal ng pagtuturo

1

Ang pilosopikal na mapagkukunan ng modernismo sa pag-iwas ng siglo ay mga bagong konseptong ideolohikal, na batay sa prinsipyo ng irationalism, i.e. pagkilala sa kawalan ng lakas ng pag-iisip ng tao sa pag-unawa sa sansinukob, pagkilala sa "magulong" simula nito. Ang pag-unawa na ito ay nauugnay sa nakababahala na pananaw sa mundo ng isang tao noong panahong iyon, isang saligan ng mga kaganapan na malapit sa isang sakuna o pahayag. Ang pangkalahatang pagtatalaga ng krisis, ang mga nalulumbay na kalagayan ay tinawag na pagkabulok. Sa loob ng mahabang panahon ang mga konsepto ng "modernismo" at "pagkabulok" ay nakilala, gayunpaman, ang gayong pag-unawa ay lubos na pinadali ang kahulugan ng mga konsepto na ito.

2

Ang modernismo bilang isang bagong sining ng pagiging makabago ay karaniwang sumasalungat sa tradisyonal na sining sa pagpili ng mga tema para sa pagkamalikhain, porma, paraan at pamamaraan ng paglalagay ng katotohanan. Ang mga ideya ng kamangmangan at walang katotohanan ng mundo ay tumagos sa iba't ibang uri ng pagkamalikhain at binago ang pangkalahatang ideya ng papel ng artista, na makakaalam lamang sa mundo. Inisip ng mga modernista ang kanilang mga sarili na mga tagalikha ng isang bagong katotohanan at isang bagong sining na nauugnay sa mga uso ng oras.

3

Ang espasyo sa kultura ng panahon ng modernismo ay kinabibilangan ng maraming independyenteng direksyon, na naiiba sa kanilang kahalagahan at impluwensya sa pag-unlad ng sining bilang isang buo: simbolismo, eksistensialismo, ekspresyonismo, futurism, cubism, haka-haka, surrealism, atbp. Karaniwan sa kanila ay ang mga prinsipyo ng pagtanggi ng kulturang pang-akademiko, ang mga tradisyon ng sining noong nakaraang panahon at, bilang isang resulta, ang pagtanggi ng tradisyonal na wika at aktibong paghahanap para sa mga bagong pamamaraan sa paglalarawan sa mundo at tao. Minsan ang gayong mga eksperimento ay humantong sa ganap na walang kahulugan na mga anyo ng paglalahad ng malikhaing materyal, halimbawa, "abstruse" na wika na nilikha ng cubo-futurists, na sa panimula ay sinira ang pandiwang tela ng teksto, o isang kumpletong pagtanggi sa mga prinsipyo ng pag-linear na pagpaparami ng mga phenomena sa pagpipinta.

4

Conventionally, ang panahon ng pagkakaroon ng modernismo ay maaaring nahahati sa maraming yugto. Ang maagang modernismo, na nabuo sa mga alon ng simbolismo, acmeism, futurism noong 10s ng ikadalawampu siglo, ay nakikilala sa pamamagitan ng espesyal na kapangyarihan ng pagtanggi ng tradisyonal, ang nakakagulat at matinding labis na labis na labis na pagkamalaki ng mga gawa ng sining. Ang isang matingkad na paglalarawan ay ang monostich ng pinuno ng mga simbolo ng Moscow na si V. Bryusov, "Oh sarado ang iyong maputla na mga binti, " na naging isang konsentrasyon ng pormal na mga eksperimento ng mga modernista.

5

Sa panahon ng Unang Digmaang Pandaigdig, ang kurso ng Dadaism ay lumitaw sa panitikang Europa at pagpipinta, na naging sagisag ng matinding kamalasan ng buhay, na tinatanggihan ang kapwa tao at sining sa pangkalahatan. Ang Dadaism ay nabuo ang pinakamahalagang pamamaraan ng modernong teknolohiya: ang "dismemberment" ng katotohanan sa hindi kumpleto na mga fragment, ang "kaleydoskopiko na kalikasan" ng mga random na kaganapan at ang kanilang magulong kumbinasyon.

6

Noong 1920s at 1930s, ang isa sa mga pinaka makabuluhang mga uso sa sining ng modernismo ay bumangon - surrealism. Ang kasalukuyang teoristang Andre Breton ay nagpahayag ng ganap na mapaghimagsik na likas na katangian ng surrealism laban sa mga pundasyon ng buhay, moralidad, sangkatauhan. Si Louis Aragon, Pablo Picasso, Salvador Dali ay "lumitaw" mula sa mga bituka ng direksyon na ito.

7

Sa mga taon pagkatapos ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig, ang modernismo ay isinama sa mga lugar ng "teatro ng walang katotohanan", ang mga paaralan ng "bagong nobela", "pop art", sa kinetic art, atbp. Noong 60-70s, lumitaw ang salitang "postmodernism", na pinagsasama ang mga bagong kababalaghan sa sining ng panahong ito at umaabot sa lahat ng mga radikal na proseso ng buhay, kasama na ang mga kilusang pambabae at anti-rasista.

8

Mayroong ibang kahulugan ng modernismo bilang isang kumplikadong hanay ng mga ideolohikal at aesthetic phenomena, kabilang ang hindi lamang mga paggalaw ng avant-garde, kundi pati na rin ang gawain ng kilalang mga kontemporaryong artista na "tumawid sa mga hangganan" ng mga aesthetic na pananaw at diskarte ng mga modernong paaralan. Ang kahulugan na ito ay posible na ilagay sa isang hilera ang mga pangalan ng M. Proust, D. Joyce, A. Bely, K. Balmont, J. Anouil, J. Cocteau, F. Kafka, A. Blok, O. Mandelstam at iba pang mga sikat na artista sa panahon modernismo.