Bakit kailangan natin ng mga salitang polysemantiko
Ang kalabuan ng mga salita ay isang mahalagang linggwistikong kababalaghan. Karaniwan ito sa lahat ng mga binuo wika. Ang mga hindi kilalang salita ay nagbabawas ng bilang ng mga diksyonaryo. Kasabay nito, nagsisilbi silang isang espesyal na pagpapahayag ng pagsasalita.
Ang sinumang wika ay naglalayong ipahayag ang lahat ng pagkakaiba-iba ng mundo, mga phenomena ng pangalan at bagay, ilarawan ang kanilang mga palatandaan, itinalaga ang mga aksyon.
Kapag binibigkas ang salita, isang ideya tungkol sa pinangalanan na bagay o kababalaghan ang lumabas sa isip. Ngunit ang parehong salita ay maaaring mangahulugang magkakaibang bagay, kilos at palatandaan.
Halimbawa, kapag binibigkas ang salitang "hawakan", maraming mga konsepto ang lilitaw sa isip nang sabay-sabay: isang hawakan ng pinto, isang ballpoint pen, hawakan ng isang bata. Ito ay isang salitang may pinahahalagahan na hindi naaayon sa isa, ngunit may ilang mga kababalaghan sa katotohanan.
Sa mga salitang polysemous, ang isang kahulugan ay direkta, at ang natitira ay matalinghaga.
Ang direktang kahulugan ay hindi hinikayat ng iba pang mga kahulugan ng leksikal ng salita at direktang nauugnay sa mga phenomena ng mundo.
Ang makahulugang kahulugan ay palaging pinupukaw ng pangunahing kahulugan at konektado dito sa kahulugan.
Karaniwan ang mga katutubong nagsasalita ay madaling maunawaan ang karaniwang sa pagitan ng direkta at matalinghaga na mga kahulugan at madaling makilala ang matalinghagang kahulugan ng isang salita. Halimbawa: mga nerbiyos na bakal (malakas bilang bakal), isang stream ng mga tao (patuloy na) - ang mga tao ay gumagalaw tulad ng isang ilog na umaagos.
Ang paglipat ng mga pangalan ay nagaganap sa batayan ng pagkakapareho ng mga bagay at tinawag na isang talinghaga, na kung saan ay isang matingkad na nagpapahayag at haka-haka na nangangahulugang: damdamin ng damdamin, pagtatanggal ng mga pangarap, mga pakpak ng kiskisan.
Ang isa pang uri ng polysemy ay metonymy o ang paglipat ng mga pangalan sa pamamagitan ng katabing. Halimbawa: ang pagbili ng ginto (mga item na ginto), ang klase ay nagpatuloy sa isang kampanya (mga mag-aaral sa klase).
Mayroong isa pang uri ng kalabuan, na binuo sa prinsipyo ng paglipat mula sa bahagi sa kabuuan o kabaligtaran - ito ang synecdoch: Little Red Riding Hood, Blue Beard.
Ang sinekdoha ay isang espesyal na uri ng metonymy. Ipinapahiwatig din nito ang contiguity ng mga phenomena na tinawag sa isang salita.
Ang kalabuan ng mga salita ay malawakang ginagamit ng mga manunulat at mga publisista bilang isang espesyal na aparato na pangkakanyahan na ginagawang mas malinaw ang pagsasalita, pinapaganda ang figurativeness ng pagsasalita at ginagawang mas makulay at visual ang inilarawan na mga pangyayari.
Kadalasan ang pamamaraan ng nakatago o tahasang juxtaposition ng direkta at matalinghaga na kahulugan ng mga salita ay ginagamit sa mga pangalan ng mga akdang pampanitikan, na ginagawang mas kapasidad at matingkad: "Bagyo" A.N. Ostrovsky, "Cliff" I.A. Goncharova.
Ang mga hindi kilalang salita ay madalas na nagsisilbing isang mapagkukunan ng isang laro ng wika, na lumilikha ng mga bagong biro at nakakatawang mga rhymes at mga puns. Halimbawa: sa gabi ay mayroon akong gabi.